"CARMEN" ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Η ΚΑΡΜΕΝ ΤΩΝ ΣΑΟΥΡΑ & ΓΑΔΕΣ

Η θεατρική σύλληψη της «Κάρμεν» συνέπεσε με το ξεκίνημα των γυρισμάτων της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας και οι πρεμιέρες των δύο παραγωγών απείχαν μόλις λίγες ημέρες μεταξύ τους. Η ταινία πρωτοπαρουσιάστηκε στις αίθουσες στις 6 Μαίου του 1983 και αμέσως μετά, στις 17 Μαίου, ακολούθησε η θεατρική πρεμιέρα της φλαμένκο εκδοχής της Κάρμεν στο Θέατρο του Παρισιού.

Δημιουργοί και στις δύο παραγωγές ήταν ο Κάρλος Σάουρα και ο Αντόνιο Γάδες. Το πασίγνωστο δράμα της Κάρμεν βασίστηκε στην νουβέλα του Πρόσπερο Μαριμέ από την οποία εξ άλλου και ο Μπιζέ εμπνεύστηκε την πασίγνωστη όπερα με τα χαρακτηριστικά μουσικά θέματα.

Η ταινία τιμήθηκε με πάμπολλα βραβεία και της απενεμήθησαν όλες οι μεγάλες διακρίσεις των γνωστών κινηματογραφικών φεστιβάλ η δε φλαμένκο απόδοση της Κάρμεν καθιερώθηκε σαν την πιο φλογερή χορευτική παράσταση του είδους συγκρινόμενη ισάξια με την ομώνυμη όπερα του Μπιζέ.

COMPANIA ANTONIO GADES

Ο Αντόνιο Γάδες πέθανε από καρκίνο στη Μαδρίτη σε ηλικία 67 ετών το 2004, αλλά άφησε για κληρονομιά το συγκρότημα που ο ίδιος ίδρυσε και του εδίδαξε χορογραφικά όλες τις παραστάσεις θρύλους που τον καθιέρωσαν: την Κάρμεν, τον Μάγο Ερωτα, τον Ματωμένο Γάμο, την Ισπανική σουίτα και την Fuenteovejuna. Βασικός συνεργάτης του Κάρλος Σάουρα σε όλες τις ταινίες του και επί πολλά χρόνια ο κύριος παρτεναίρ της Κριστίνα Ογιος, σημάδεψε με την τέχνη του το φλαμένκο και την διαχρονική ιστορία του.

Η Compania Antonio Gades την οποία ίδρυσε ο ίδιος το 1999, εορτάζει φέτος τα 25 χρόνια από την πρεμιέρα του Παρισιού και αναβιώνει την παράσταση θρύλο σε μία εντυπωσιακή περιοδεία στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης. Η Compania Antonio Gades υποστηρίζεται από το ομώνυμο ίδρυμα το οποίο έχει σαν στόχο να κρατήσει ζωντανό το έργο του Γάδες, να το διαδώσει, να διδάξει την τέχνη του σε σεμινάρια και επί πλέον είναι υπεύθυνο για την διοργάνωση του διεθνούς διαγωνισμού Antonio Gades Spanish Dance Competition.

Η Αθήνα θα υποδεχθεί αυτή την παραγωγή

στο Θέατρο Μπάντμιντον για 4 παραστάσεις

στις 30 & 31 Οκτωβρίου και 1 & 2 Νοεμβρίου.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΜΕΝ
Βασισμένη στη νουβέλα του Prosper Mérimée

Σύλληψη, Χορογραφία, Φωτισμοί : Antonio Gades & Carlos Saura
Σκηνικά : Antonio Saura

Mουσική των Gades, Solera, Freire
Georges Bizet: «Κάρμεν»
M. Penella: “El gato Montes”
Jose Ortega Heredia/Federico Garcia Lorca: “Verde que te quiero verde”
Την ηχογραφημένη μουσική ερμηνεύει η Orchestra della Suisse Romande

υπό την διεύθυνση του Thomas Schippers

με τους Regina Rosnik, Mario den Monaco, Tom Krause

Στους βασικούς ρόλους χορεύουν οι:

Stella Arauzo (Carmen), Adrian Galia (Don Jose),

Primitivo Daza (Toreador) και Joaquin Mulero (Σύζυγος)

**********

Ποτέ άλλοτε η τέχνη του φλαμένκο δεν ήταν τόσο αισθησιακή. Σε αυτή την εκρηκτική ερμηνεία της Κάρμεν τα όρια μεταξύ του πάθους της αυταπάτης και της πραγματικής ζωής γίνονται κυριολεκτικά ένα, ξυπνώντας τις θαμένες αισθήσεις της καθημερινότητάς μας.

Οι λόγοι που οδήγησαν τον Γάδες να δημιουργήσει αυτή την Κάρμεν – την δεύτερη πιο γνωστή μετά του Μπιζέ στην ιστορία της τέχνης – είναι γιατί ο ίδιος δεν είδε ποτέ αυτή την γυναίκα σαν ένα άτομο «ελαφρύ» ή σαν μία γυναίκα «ανδροφάγο». Γι αυτόν είναι μία γυναίκα τίμια που όταν λέει ότι αγαπάει το εννοεί και όταν δεν αγαπάει το λέει με ειλικρίνεια, με άλλα λόγια η Κάρμεν των Γάδες-Σάουρα είναι μία «ελεύθερη γυναίκα». Η Κάρμεν δεν μεταχειρίστηκε τα αισθήματά της σαν μία προσωπική ιδιοκτησία. Είχε μία τέτοια σχέση με την ελευθερία της που προτιμούσε να πεθάνει παρά να την χάσει. Η Κάρμεν είχε μία ουσιαστική σχέση με την τάξη της και την καταγωγή της και η ζωή της ήταν μία κραυγή. Αντιμετωπίστηκε για πολλά χρόνια σαν μία ασυνήθιστη περίπτωση γυναίκας γιατί όταν ο Μεριμέ έγραψε την νουβέλλα του το 1837, η συμπεριφορά της ηρωίδας σκανδάλισε τους πουριτανούς και όλους αυτούς που δεν μπορούσαν να δουν ότι η Κάρμεν ενσάρκωνε την επερχόμενη γυναικεία απελευθέρωση. Από την άλλη ο Δον Χοσέ ήταν ένας μεγαλοαστός που έχοντας ξεφύγει από τις συνήθειες της κοινωνικής του τάξης, νόμιζε ότι η αγαπημένη του ήταν και ιδιοκτησία του. Ο Γάδες ξαναείδε την Κάρμεν με τα δικά του μάτια και με τα δικά του αισθήματα γιατί μέσα του βαθειά δεν πίστεψε ποτέ στην στερότυπη ψευδή εικόνα που είχε αποδοθεί σε αυτή την ηρωίδα μέσα από την νουβέλα του Μεριμέ. Γι αυτόν η Κάρμεν ήταν μία γυναίκα που όταν ερωτευόταν έδινε το είναι της και που ποτέ δεν είχε ξεχάσει από πού προερχόταν.

Η μεγάλη επιτυχία αυτής της παράστασης σε όλο τον κόσμο συνοψίστηκε σε μία φράση των Γάλλων κριτικών που έγραψαν: «ο Μεριμέ έφερε την Κάρμεν στην Γαλλία αλλά ο Γάδες την επέστρεψε στην Ισπανία».

Ο Σάουρα και ο Γάδες έχουν δηλώσει ότι η Κάρμεν ήταν μία φυσική εξέλιξη της συνεργασίας τους στον Ματωμένο Γάμο. Η ιστορία της Κάρμεν έχει να κάνει με την κτητικότητα: η Κάρμεν και ο Δον Χοσέ αλληλοκατασπαράσσονται για την ευχαρίστηση αυτή. Δεν είναι το ίδιο όπως με την αρχαία τραγωδία που καταδικάζει ή ψάχνει για σωτηρία. Στην Κάρμεν μόνο ο θάνατος μας απελευθερώνει από την επιθυμία ή αλλιώς «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον».

Ο Σάουρα και ο Γάδες είπαν: «είναι παράξενο που ένας γυναικείος χαρακτήρας τόσο Ισπανικός, στην ψυχή, στους τρόπους, στο ταμπεραμέντο, μία γυναίκα που ερωτεύονται όλοι οι άνδρες, ήταν έμπνευση δύο Γάλλων δημιουργών, του Μεριμέ και του Μπιζέ. Αυτοί οι δύο ήταν οι υπαίτιοι για να γίνει η Κάρμεν το σύμβολο του εθνικού μας ταμπεραμέντου. Η νουβέλα του Μεριμέ και η αξεπέραστη μουσική του Μπιζέ υπήρξαν η βάση της δικής μας Κάρμεν αλλά εμείς την προσεγγίσαμε μέσα από τον χορό, τον ρυθμό, την μουσική, την κίνηση. Προσπαθήσαμε να βρούμε τα στοιχεία της Κάρμεν στις ρίζες μας, στην ιδιοσυγκρασία μας σαν λαός και χρησιμοποιήσαμε το cante flamenco χωρίς φυσικά να αγνοήσουμε την πανέμορφη παρτιτούρα του Μπιζέ. Η ελπίδα μας είναι να σας μεταδώσουμε την χαρά και το πάθος που νοιώσαμε δημιουργώντας αυτό το έργο»